Constantijn, een wrede sociopaat die de gelovigen in een Godmens aan zijn zijde brengt en een christelijke kerk schept

26 Mar

26Mar

Honderden jaren na de dood van Jezus namen groepen radicaal tegenstrijdige geschriften aan, over de details van zijn leven en de betekenis van zijn bediening, en vermoordden diegenen die het hiermee niet eens waren. Gedurende vele eeuwen was het christendom eerst een strijd van boeken en vervolgens een strijd van bloed. De reden voor een groot deel was dat er geen universeel aanvaarde manuscripten waren die uiteenzetten wat het betekende een christen te zijn, dus de meeste sekten hadden hun eigen evangeliën.

Daar was het Evangelie van Maria Magdalena, het Evangelie van Simon Petrus, het Evangelie van Filippus en het Evangelie van Barnabas. Een sekte van het christendom - de gnostici - geloofde dat de discipel Thomas niet alleen de tweelingbroer van Jezus was, maar ook de grondlegger van kerken in heel Azië. Het christendom verkeerde in zijn vroege dagen in chaos, met enkele sekten die de anderen ketters verklaarden. En toen, in de vroege jaren 300, verklaarde keizer Constantijn van Rome dat hij volgeling van Jezus was geworden, de vervolging van christenen door zijn imperium had geëindigd en erop uit was om de geschillen tussen de sekten te verzoenen. Constantijn was een wrede sociopaat die zijn oudste zoon vermoordde, zijn schoonbroer onthoofde en zijn vrouw doodde door haar levend te koken, en dat was nadat hij had verkondigd dat hij zich had bekeerd van het aanbidden van de zonnegod tot een christen te zijn. Toch veranderde hij ook de loop van de christelijke geschiedenis, en beïnvloedde uiteindelijk welke boeken het tot het Nieuwe Testament brachten.

Op dat moment waren de belangrijkste discussies gericht op de vraag of Jezus God was - de volgelingen van een priester genaamd Arius zeiden nee, dat God Jezus schiep. Maar de bisschop van Alexander zei ja, dat Jezus in alle eeuwigheid heeft bestaan. Het geschil ging door in de straten van Constantinopel, met iedereen - winkeliers, bakkers en handelaars - ruzie makend over welke mening juist was. Constantijn, in een weerspiegeling van zijn oppervlakkige kennis van de theologie, was geïrriteerd dat wat hij beschouwde als een klein geschil zo'n beroering veroorzaakte, en hij vreesde dat het hem politiek zou verzwakken. Dus besloot hij om een akkoord over de kwestie te forceren.

Constantijn vergaderde in het stadje Nicaea aan het meer. Uitnodigingen werden over de hele wereld verzonden naar bisschoppen en leiders van verschillende sekten, hoewel niet allemaal. De groep omvatte de geschoolden en de ongeletterden, zeloten en kluizenaars. Constantijn arriveerde met juwelen en goud op zijn scharlaken gewaad en parels aan zijn kroon, te popelen om de ware essentie te bespreken van een arme timmerman die 300 jaar eerder was gestorven.

Dingen die vandaag zonder veel nadenken worden geaccepteerd, werden bij Nicaea goedgekeurd of versterkt. Bijvoorbeeld, het Oude Testament was duidelijk door te verklaren dat God op de zevende dag rustte en het de sabbat maakte. De zevende dag van de week is zaterdag, de dag van Joodse eredienst en rust. (Jezus zelf riep de heiligheid van de Joodse sabbat aan.) Het woord zondag verschijnt niet in de Bijbel, niet als de sabbat of iets anders. Maar vier jaar vóór Nicaea verklaarde Constantijn de zondag als een rustdag ter ere van de zonnegod.

In Nicaea werden regels aangenomen met betrekking tot de juiste posities voor het gebed op zondag - staand, niet geknield; er werd niets gezegd over de Joodse sabbat of zaterdag. Veel theologen en christelijke historici geloven dat het op dit moment was om Constantijn en zijn toewijding aan de vele zonaanbidders van zijn rijk te voldoen, dat de Heilige Sabbat met een dag werd verschoven, in tegenspraak met de duidelijke woorden van wat uiteindelijk de Bijbel werd. En terwijl de Bijbel niets zei over de dag van Jezus 'geboorte, werd de geboorte van de zonnegod gevierd op 25 december in Rome; Christelijke historici uit de 12e eeuw schreven dat het de heidense feestdag was die leidde tot de aanwijzing van die datum voor Kerstmis.

Het merendeel van de tijd in Nicea werd besteed aan het bespreken of Jezus een man was die de zoon van God was, zoals Arius zei, of God zelf, zoals de kerkelijke hiërarchie volhield. De aanhangers van Arius verzamelden bewijsmateriaal uit de brieven van Paulus en andere christelijke geschriften. In het Evangelie naar Marcus, gesproken over de wederkomst, zei Jezus:

"Maar van die dag en dat uur weet niemand, niet de engelen die in de hemel zijn, noch de Zoon, maar enkel de Vader."

In Paulus 'eerste brief aan de Korinthiërs schreef hij

"Er is maar één God, de Vader ... en er is maar één Heer, Jezus Christus."

In zijn brief aan Timotheüs schreef Paulus:

"Want er is één God en één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus."

Paulus 'geschriften zijn consistent in zijn verwijzing naar God als één wezen en Jezus als zijn zoon. Hetzelfde met het Evangelie van Mattheüs, waar Petrus tegen Jezus zegt dat hij het is, de

"Zoon van de levende God"

en Jezus antwoordt dan dat

"Vlees en bloed hebben het u niet geopenbaard, maar mijn Vader die in de hemel is."

Jezus riep zelfs tot God als zijn "Vader" terwijl hij stierf aan het kruis.

Maar Constantijn koos de zijde van degenen die geloofden dat Jezus zowel God als de mens was, dus een verklaring van geloof, genaamd de Niceense geloofsbelijdenis, was samengesteld om dat te verkondigen. Degenen die weigerden de verklaring te ondertekenen, werden verbannen. Anderen werden afgeslacht. Nadat ze naar huis waren teruggekeerd en ver van Rome waren, stuurden sommigen die het document ondertekenden later brieven naar Constantijn met de mededeling dat ze dit alleen hadden gedaan uit angst voor hun leven.

Ongeveer 50 jaar later, in 381 n.Chr., Hielden de Romeinen opnieuw een vergadering, dit keer in Constantinopel. Daar werd een nieuw akkoord bereikt - Jezus was geen twee, hij was nu drie - Vader, Zoon en Heilige Geest. De geloofsbelijdenis van Nicea werd herschreven en degenen die weigerden de verklaring te ondertekenen, werden verbannen en een andere massale slachting begon, deze keer van degenen die de Drie-eenheid verwierpen, een concept dat nergens in de originele Griekse manuscripten voorkomt en dat vaak wordt tegengesproken.

Tot op de dag van vandaag reciteren gemeenteleden in christelijke kerken op zondagse diensten de Niceaanse geloofsbelijdenis, die dient als bevestiging van hun geloof in de Drie-eenheid. Het is twijfelachtig dat velen van hen weten dat de woorden die ze uiten niet uit de Bijbel komen en de oorzaak waren van zoveel bloedvergieten. (Sommige moderne christenen proberen het evangelie van Johannes te gebruiken om de Drie-eenheid te rechtvaardigen - ook al vermeldt het het niet expliciet - maar ze vertrouwen op slechte vertalingen van het Grieks en zinnen die door schriftgeleerden zijn ingevoegd.)

Vertaling van een tekst van Maelle Doliveux voor Newsweek: The Bible: So Misunderstood It's a Sin

ook te vinden op: Constantine a brutal sociopath getting the believers in a God man on his side and creating a Christian church

Voorgaande:

Aanvullende teksten

Betreft Constantijn de Grote

Betreft God, Twee- of/en Drie-eenheid, Drievuldigheid of Ene Ware God boven alle goden, de Zoon van God, Jezus Christus

Rond christen zijn

christendom christenheid christen zijn evangelie evangeliën Evangelie van Maria Magdalena Evangelie van Simon Petru Evangelie van Filippus Evangelie van Barnabas gnostici Thomas Jezus Azië keizer Constantijn van Rome aanbidden van een zonnegod christelijke geschiedenis geschiedenis god Jezus god zoon Arius Nicaea Jeshua Oude Testament zevende dag sabbat zondag zonnegod posities voor het gebed christelijke historici historicus zonaanbidder 25 december Kerstmis zoon van God brieven van Paulus Evangelie naar Marcus middelaar Jezus bemiddelaar Jeshua Enige Ware God Evangelie van Mattheüs Vader van Jezus God de Vader Niceense geloofsbelijdenis verbanning angst voor eigen leven 381 Constantinopel Concilie van Constantinopel Drie-eenheid Twee-eenheid god de zoon God de Heilige Geest geloofsbelijdenis van Nicea christelijke kerk Arianisten bloedvergieten evangelie van Johannes Maelle Doliveux

Comments