Hatikvah - het officiële volkslied van Israël

Als wij in onze gemeenschap rond kijken vinden wij velen die de hoop in hun hart dragen om samen verenigd te worden in het door God beloofde Land.

In 1886 schreef de Galicische dichter Naphtali Herz Imber negen romantische strofen die bekende Bijbelse taferelen oproepen en een hoop herhalen op een nationale terugkeer naar Israël die alleen met de laatste Jood verdwijnt. De tekst van Imber werd later nog enigszins aangepast door Doctor I.L. Metman Hacohen, een leraar uit Tel Aviv, in 1905.
Imbers versen Tikvatenu ("Onze Hoop") en de aanpassingen van Metman Hacohen werden lange tijd naast elkaar gebruikt. 

In 1888 componeerde Samuel Cohen naar een muzikale thema afgeleid van een Roemeens volksliedje [vermoedelijk "Carul cu boi" (Nederlands: "Vervoer met ossen")] dat op haar beurt haar melodie ontleend had aan "La Mantovana", een Italiaanse compositie van de 16de eeuw door Giuseppino del Biado. Tijdens de renaissance was deze melodie wijd verspreid in Europa.

In de zionistische beweging werd het lied zeer snel populair en werd het gekozen als het organisatorische volkslied van het First Zionist Congress in 1897 en kwamen de eerste twee strofen te fungeren als ad-hoc-volkslied op het zesde zionistisch congres in 1903 in het Zwitserse Bazel. Het duurde echter tot 1933 vooraleer het Hatikvah geratificeerd werd als officieel lied van de zionistische beweging.

Toen in 1948 de onafhankelijkheid uitgeroepen werd ging de keuze voor het volklied van de staat Israël uit naar dit muziekwerk, dat echter tot 2004 moest wachten om officieel de status als zodanig voor het eerst in hoofdwetgeving te verkrijgen.

Hieronder het eerste couplet en het refrein, in het Hebreeuws en in transcriptie.