Joden uitvinders van hoop

19 Feb

19Feb

When man rebelled against their Bore (the Divine Creator) and where put out of the Gan Eden, it looked like there would be no hope for man who had to face death at the end of a life with many problems and much pain.

When Moshe was on a mountain talking to the Most High he asked the elohim what he could say to the people. The Most High Elohim replied enigmatically, in a phrase that occurs nowhere else in Tanakh:

Toen de mens in opstand kwam tegen hun Bore (de goddelijke Schepper) en uit het Gan Eden werd gezet, leek het erop dat er geen hoop zou zijn voor de mens die de dood tegemoet moest zien aan het einde van een leven met veel problemen en veel pijn.

Toen Moshe op de berg was en tegen de Allerhoogste sprak, vroeg hij de Elohim wat hij tegen de mensen kon zeggen. De Allerhoogste Elohim antwoordde raadselachtig, in een zin die nergens anders in de Tanakh of Tenach voorkomt:

Ehyeh asher Ehyeh.

Eh-heh-yeh ashair Ehheh- yeh ("Ik zal zijn wat ik zal zijn" vaak vertaald als: ik ben wie ik ben

De uitdrukking betekent letterlijk: "Ik zal zijn wat ik zal zijn", of meer fundamenteel dat God Zijn afgezonderde Naam tot de toekomende tijd behoort. Zijn oproep is naar dat wat nog niet is. Als we dit niet begrijpen, zullen we iets missen wat het jodendom uniek maakt.

Rabbi Jonathan Sacks schrijft

Overweeg de structuur van het Bijbelse verhaal. In de literatuur zijn er veel soorten verhalen, maar ze hebben allemaal één ding gemeen, wat Frank Kermode noemde

"Het gevoel van een einde."

Ze bereiken sluiting. Sommigen eindigen met "ze leefden allemaal nog lang en gelukkig." We noemen deze sprookjes. Anderen eindigen in de dood en de nederlaag. We noemen ze tragedies. Er zijn andere typen, maar ze hebben allemaal een begin en een einde. Dat is wat ze verhalen maakt.

In onze maatschappij hebben we veel verhalen die van generatie op generatie worden doorgegeven. We groeien allemaal op met die mondelinge verhalen en orale traditie. In veel van hen horen we over een toekomst. Het lijkt er constant op dat we naar een toekomst worden geleid. De navi is daar om ons te vertellen over dingen die later gaan gebeuren. Telkens waren er generaties die kwamen over dingen te horen die in de toekomst zouden gebeuren, maar ze kwamen ook te zien dat dingen die lang daarvoor waren gezegd, realiteit waren geworden. Als zodanig kwamen onze mensen tot het inzicht dat elke Dvar HaElohim (Woord van God) een gegeven Woord is dat werkelijkheid wordt.

Jonathan Sacks vraagt ons om Genesis en Exodus te overwegen

Het joodse verhaal begint met Gods oproep aan Abraham om zijn land, zijn geboorteplaats en zijn vaders huis te verlaten om 'naar het land te trekken dat ik je zal laten zien.' Zeven keer belooft God Abraham het land, maar hij moet afdingen met de Hettieten om een klein stuk te kopen om Sarah te begraven. Jacob en zijn familie worden gedwongen in ballingschap te gaan in Egypte. Genesis eindigt met de belofte onvervuld.

Dan begint Exodus. God roept Mozes om de Israëlieten terug te leiden naar de vrijheid en het beloofde land. Nu, naar onze mening, zal het verhaal bijna worden afgesloten. Maar het komt niet. In plaats daarvan duurt een reis die dagen had moeten duren 40 jaar. In de laatste scène van Deuteronomium zien we dat Mozes, nog steeds aan de andere kant van de Jordaan, slechts een verre blik op het land schonk. Nogmaals, het natuurlijke einde wordt uitgesteld.

De God der goden heeft Zijn Dvar gegeven waarvan we wel weten dat Hij altijd de Waarheid vertelt. De Elohim vertelt geen leugens. Van oudsher kregen we veel verhalen te horen en kwamen we te zien hoe de Elohim dingen beloofde en hoe ze werkelijkheid werden. Als we kijken naar alle dingen die Hij zei en beloofde, kunnen we veel hoop vinden. Het zijn niet alleen de drie beloften aan Abraham, van kinderen, een land en een invloed op de mensheid, zodanig dat

"door u alle families van de aarde zullen worden gezegend."

We kunnen zien dat er een belofte is van iemand en van enige tijd. In de Kitvei HaKodesh of apart geplaatste Schrift vinden we over het begin maar ook, heel belangrijk, over HaKetz. Hoewel het einde misschien nog steeds voorbij de zichtbare horizon is en het Joodse verhaal lijkt te eindigen als het leven van Mozes eindigde, met een glimp van het nog niet bereikte land, een toekomst die nog niet is gerealiseerd. Maar toch kunnen we de tikvah of hoop hebben.

In latere jaren was er ook de belofte van een Verlosser die Immanuël zou heten. Velen stellen hun hoop op die beloofde gezalfde van God, de Messias die redding zou brengen. Over hem kwamen we te horen dat hij zijn leven zou hebben gegeven, begraven zou worden waarna hij ook uit de dood gehaald zou worden. Na zijn opstanding ging hij terug weg, maar beloofde terug te keren. In zijn dood, opstanding en die wederkomst kregen we wat meer nieuwe hoop.

Niet alleen de navi Jeshua, maar verschillende neviim spraken over de HaKetz of het Einde en de Ketz HaOlam, de eindtijden. Die 'Conclusie van de tijd' is opnieuw iets om ons hoop te geven en om naar uit te kijken. Velen spreken over een tijd dat we het einde van ons wereldsysteem of systeem van dingen zouden kunnen beschouwen. Dus er is een einde, het einde van het tijdperk, maar het is altijd voorbij de zichtbare horizon. (Een oud tijdperk eindigend om een nieuw tijdperk in te luiden.)

Voor veel Joden eindigt het Joodse verhaal, zoals het leven van Mozes eindigde, met een glimp van het nog niet bereikte land, een toekomst die nog niet is gerealiseerd. Hetzelfde kan waar zijn voor velen van het Joodse geloof. Volgens Rabbi Jonathan Sacks is het jodendom

de enige beschaving wiens gouden eeuw in de toekomst ligt: het messiaanse tijdperk, het tijdperk van de vrede wanneer

"Natie zal geen zwaard tegen natie opheffen"

"De Heer zal één zijn en Zijn naam Eén."

Dit was uiteindelijk de scheidslijn tussen het jodendom, het christenheid en het christendom. In de christenheid zagen velen dat Jeshua (Jesjoea) de beloofde man was, de loskoper Messias, en vinden wij mensen die bereid zijn om de meester verteller en zijn leringen te volgen en vooruit te kijken naar de tijden waar hij over sprak. In het christendom daar tegenover echter, maakte de meerderheid van de Nazarener leraar hun god en namen Hellenistische leringen over hun ziel aan, in de overtuiging dat er een ander immaterieel iets in hun lichaam zou zijn dat recht naar de hemel, het vagevuur of een hellevuur zou gaan, na hun dood. Voor die christenen lijkt het er op dat de woorden van Jezus over zijn terugkeer met zijn oordeel genegeerd worden en dat voor sommigen de tweede dood niet bestaat.

Om te antwoorden op de vraag

"Komt de Messias?"

is het voor veel Joden

"Nog niet."

In de mooie zin van Harold Fisch, is het Joodse verhaal

"De niet-opgepakte herinnering aan een toekomst die nog moet worden vervuld."

In het Jeshuaisme ofJesjoeaïsme of Judaïstisch Messiasisme vinden we Joodse gelovigen die ervan overtuigd zijn dat de Messias al een keer is gekomen, maar zal terugkeren naar de aarde. Als zodanig kijken zij, net als hun andere Joodse broeders, ook uit naar die (2e) komst van de Messias aan het einde der tijden.

Wanneer we naar de apart geplaatste Schrift kijken, kunnen we duidelijk zien dat het joodse verhaal nog niet af is. In alle rollen lezen we over de reis van meerdere vormen van slavernij naar wat Levinas 'moeilijke vrijheid' noemde. Torah is de sjabloon van verantwoordelijke vrijheid, onze constitutie van vrijheid. Op dit moment kunnen we het begin van ons verhaal kennen, maar niet het einde. Dat is waarom, terwijl de Allerhoogste Elohim op het punt staat de Israëlieten van de slavernij naar de vrijheid te brengen, God tegen Moshe zegt dat Zijn naam is

“Ik zal zijn wat ik zal zijn.”

Jodendom, de religie van vrijheid, is geloof in de toekomende tijd.

Jonathan Sacks, de voormalige opperrabbijn van het Verenigd Koninkrijk, schrijft

De westerse beschaving is het product van twee culturen: het oude Griekenland en het oude Israël. De Grieken geloofden in het lot: de toekomst wordt bepaald door het verleden. Joden geloofden in vrijheid: er is geen "slecht decreet" dat niet kan worden afgewend. De Grieken gaven de wereld het concept van tragedie. Joden gaven het de idee van hoop. Het hele jodendom - hoewel er een boek voor nodig is om het te laten zien - is een verzameling wetten en verhalen die zijn ontworpen om te creëren in mensen, gezinnen, gemeenschappen en een natie, gewoonten die wanhoop verslaan. Jodendom is de stem van hoop in het gesprek van de mensheid.

Het is geen toeval dat zoveel Joden economen zijn die de armoede bestrijden, of artsen die ziekten bestrijden, of advocaten die onrecht bestrijden, in alle gevallen weigeren die deze dingen als onvermijdelijk te zien. Het is geen toeval dat na de Holocaust Joden het Al Naqba niet noemden, of wrok en wraak koesterden, maar in plaats daarvan naar de toekomst keerden, een natie opbouwend waarvan het volkslied Hatikvah is, 'de hoop'. Het is geen toeval dat het jodendom tegengesteld is geweest aan elk imperium dat probeerde mensen de vrijheid te ontzeggen om gelijk te zijn, maar anders. Het is geen toeval dat Israël nog steeds de enige vrije maatschappij in het Midden-Oosten is.

To be a Jew or to be a Jeshuaist is to be an agent of hope in a world serially threatened by despair. Every ritual, every mitzvah, every syllable of the Jewish story, every element of Jewish law, is a protest against escapism, resignation or the blind acceptance of fate. when you consider Judaism as a sustained struggle, the greatest ever known, against the world that is, in the name of the world that could be, should be, but is not yet, we can find the next step in Judaism, where the sent one from God, the Nazarene rebbe Jeshua (the Christ) provided a new opening to the narrow gate to a better future, where there is no place for worries, pain or wars.

Je moet weten dat het Jodendom een religie van details is, maar veel missen het punt als ze soms niet een stapje terug doen en het grotere geheel zien.

Jood zijn of een Jeshuaist of Jesjoeaan zijn, is een agent van hoop zijn in een wereld die serieel wordt bedreigd door wanhoop. Elk ritueel, elke mitzvah (of mitswa), elke lettergreep van het Joodse verhaal, elk element van de joodse wet, is een protest tegen escapisme, berusting of de blinde acceptatie van het lot. wanneer je het Jodendom beschouwt als een aanhoudende strijd, de grootste die ooit gekend is, tegen de wereld die is, in de naam van de wereld die zou kunnen zijn, zou moeten zijn, maar is nog niet, we kunnen de volgende stap vinden in het Jodendom, waar de gezondene van God, de rebel van de Nazarener Jeshua (Jesjoea de Christus) verschafte een nieuwe opening voor de nauwe poort naar een betere toekomst, waar geen plaats is voor zorgen, pijn of oorlogen.

Er is geen meer uitdagende roeping. Door de geschiedenis heen, toen mensen hoop zochten, hebben ze het in het joodse verhaal gevonden. Jodendom en daarmee de volgende stap, of Jeshuaisme (Jesjoeaïsme), is de religie, en Israël het thuis, van hoop.

Vindt ook om te lezen

hoop Jodendom Jehudi Jeshuaist Jeshuaisme verwachting Israël Volk van God opstand tegen God verzet tegen God mens enosh mensheid dood mavet probleen pijn itzavon Moshe Jehovah Tanakh Tenach Ehyeh asher Ehyeh Eh-heh-yeh ashair Ehheh- yeh Jonathan Sacks Bijbelse verhaal Frank Kermode verhalen mondelinge verhalen orale traditie toekomst profeet navi generatie Dvar HaElohim Woord van God Abraham Avraham belofte van God beloofde Land Eretz Yisrael Land van Israel ballingschap Mozes God der goden Waarheid van God Heilige Schrift Kitvei HaKodesh HaKetz het Einde einde der tijden tikvah Immanuël Verlosser Jeshua gezalfde van God Messias redding dood van Jeshua opstanding van Jeshua wederkomst van Jeshua neviim Ketz HaOlam eindtijd Conclusie van de tijd wereldsysteem systeem van dingen tijdperk nieuw tijdperk oud tijdperk Joodse geloof messiaanse tijdperk tijdperk van vrede christenheid christendom loskoper god zoon ziel hemel hel vagevuur na de dood 2de dood hellevuur Harold Fisch Jesjoeaïsme Judaïstisch Messiasisme 2de komst van de Messias joodse verhaal Torah verantwoordelijke vrijheid constitutie van vrijheid vrijheid tragedie Holocaust Al Naqba Hatikvah de Hoop volkslied van Israël Jood zijn Jeshuaist zijn Jesjoeaan zijn mitzvah escapisme lot gezondene van God roeping

Comments