In de vorige posting probeerden we het verschil te laten zien tussen het echte Messiaanse Jodendom, met echte Messiaanse Joden, Nazarener Jodendom en Messiaanse Groepen die afkomstig zijn van protestantse evangelisatie.
Nazarener Jodendom dankt zijn naam aan de Nazarener rebbe die zij volgen. Bij de Nazareners volgers kunnen ook verschillende groepen met verschillende standpunten van geloof of geloofsbelijdenissen worden gevonden. Voor die mensen die afkomstig zijn uit de Twaalf Stammen van Yisra'el (Israël), en Avraham (Abraham), Yitshaq (Isaac) en Ja'akob (Jacob) erkennen als de avot of patriarchen van Israël en het Joodse volk, is er geen probleem om zichzelf Jehudi (Jehoedi) of Joden te noemen als ze nog steeds in dezelfde God geloven als Avraham en niet zijn gaan geloven in een driekoppige godheid zoals verschillende christenen doen.
Historisch gezien heeft het Joodse volk niet veel erkenning aan Jeshua (Jesjoea of Jesu /Jezus) gegeven als de Messias of beloofde aan Israël. Maar al vanaf de eerste eeuw zijn er Joden geweest die Jeshua (Jesjoea) accepteerden als de beloofde iemand van God die redding zou brengen. Echte Messiaanse Joden zijn mensen van Joodse afkomst die hun Joodse identiteit behouden maar Jeshua (Jesjoea) erkennen als de Messias, maar het Judaïsche Geloof niet verraden. Alle Messiaanse Joden en Christenen omhelzen allebei de volledige Hebreeuwse Bijbel (de Tenach) en de Messiaanse Schrift of het Nieuwe Testament (Kethuvim-Bet) als door de Geest geïnspireerde Heilige Schrift. Veel Messiaanse Joden blijven echter leven volgens chumash (of de eerste vijf boeken van de Bijbel, de Torah genaamd, iets wat de meeste christenen niet doen.
Aanvankelijk werden de Joden die Jeshua (Jesjoea) volgden beschouwd als leden van de Joodse beweging of sekte De Weg. Door de eeuwen heen vonden verschillende Joden hun weg naar groepen die oprecht de Nazarener rebbe wilden volgen, maar na de vierde eeuw ontstonden er ook groepen die het niet erg vonden om in overeenstemming te zijn met de valse leringen die het Christendom waren binnengekomen door de instemming van de Romeinse kerkleiders met het Romeinse rijk Constantijn de Grote. Als zodanig ontstonden groepen die Jesjoea (Jezus Christus) omhelsden en zichzelf Nazareners, Hebreeuws-christenen, joods-christenen, joodse gelovigen en Messiaanse Joden noemden. In de vorige eeuw was er een sterke beweging van protestantse evangelischen om Joden te bekeren tot Christendom. De Modern Messianic Jewish Movement (MMJM) beschrijft de grotere gemeenschap van Joodse mensen in de afgelopen dagen die Jezus hebben omhelsd en zichzelf blijven identificeren als Joden en / of als Messiaanse Joden.
Als zodanig zijn er tegenwoordig etnische Joden te vinden die zich bekeerden tot de christenheid, zich hielden aan de aanbidding van slechts Eén ware God, en anderen die zich tot het christendom bekeerden met zijn valse dogmatische leer van de drie-eenheid. Die laatste categorie kan natuurlijk nooit door de joodse gemeenschap worden geaccepteerd als zijnde Joods, omdat ze een drie-enige godheid aanbidden in tegenstelling tot wat de Torah en Bijbelse leer onderwijzen. Het is niet door het integreren van de Joodse gewoonte met het geloof in Jezus dat men zichzelf Messiaanse Jood kan gaan noemen.
Te veel christenen vergeten dat Jezus een jood was en nooit de intentie hadden om een andere religie te creëren. Jeshua (Jesjoea) of Jezus Christus zijn talmidiem of naaste discipelen waren niet tegen het Joodse geloof (waartoe zij zelf behoorden) en aanbaden nooit een andere God dan Avraham en / of zijn Hebreeuwse afstammelingen. Pas nadat verschillende goyim de groep genaamd De Weg binnengingen, vonden verscheidene Joden het niet gepast dat de leden van die sekte de tempel zouden binnengaan om de dienst daar te volgen. Daarom bleven de Joodse volgelingen van Jeshua (Jesjoea/Jezus/Jesus) naar de tempel of synagoge gaan maar begonnen zich ook te verzamelen met niet-Joden in privéhuizen en op openbare plaatsen, ecclesiae of 'kerken' vormend.
*
Vindt verder om te lezen